Kontakty z dzieckiem

Zgodnie z artykułem 113 § 1 i 2 k.r.o., rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Zasadą jest, iż rodzice dziecka winni współdziałać i dążyć do zgodnego uregulowania kontaktów dziecka z rodzicem, z którym dziecko nie przebywa na co dzień. Często dochodzi jednak do sytuacji, iż rodzice nie są w stanie dojść do porozumienia. W takiej sytuacji konieczna jest ingerencja sądu.

W celu wszczęcia sprawy o uregulowanie kontaktów z dzieckiem konieczne jest złożenie wniosku w sądzie rejonowym wydziale rodzinnym i opiekuńczym właściwym według miejsca zamieszkania dziecka. Opłata od wniosku wynosi 100 PLN. We wniosku należy wskazać sposób kontaktów rodzica z dzieckiem oraz ich częstotliwość. Bardzo istotne jest precyzyjnie określenie sposobu kontaktu, ażeby wydane przez sąd postanowienie mogło być realizowane bez większych utrudnień w życiu codziennym.

Ustalając kontakty rodzica z dzieckiem sąd kieruje się przede wszystkim dobrem dziecka. Jeżeli zajdzie taka potrzeba to sąd może wysłuchać dziecko, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala. Wysłuchanie odbywa się poza salą posiedzeń sądowych. Sąd stosownie do okoliczności, rozwoju umysłowego, stanu zdrowia i stopnia dojrzałości dziecka uwzględni jego zdanie i rozsądne życzenia.

Warto pamiętać, ażeby we wniosku o uregulowanie kontaktów z dzieckiem zawrzeć wniosek o zabezpieczenie kontaktów. W ten sposób przez czas trwania postępowania – aż do jego prawomocnego zakończenia, rodzic będzie już uprawniony do realizacji kontaktów z dzieckiem w sposób wskazany w postanowieniu o zabezpieczeniu wydanym przez sąd.

Oczywiście prawo do ustalenia kontaktów z dzieckiem mają też dziadkowie. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 14.06.1988 r. (III CZP 42/88 OSNCP 1989, Nr 10, poz. 156) przyjęto, że dziadkowie mogą żądać uregulowania osobistych kontaktów z wnukami, jeżeli leży to w interesie dzieci. Decyduje bowiem dobro dziecka. Sąd Najwyższy wskazał, że skoro rodzice mają obowiązek dbałości o rozwój dziecka w imię jego dobra, to powinni dla pełnego rozwoju osobowości dziecka umożliwić mu kontaktowanie się z jego krewnymi przy właściwej ich postawie i korzystnym wpływie na dziecko. Kontakty te, wynikające z silnych więzów emocjonalnych (dotyczy to zwłaszcza dziadków i wnuków), mogą wpływać na lepsze wychowanie i rozwój duchowy dziecka. Sprzyjają także kontynuowaniu więzów wielopokoleniowej rodziny. Zachowanie dziadków przejawiające się w okazywaniu przywiązania i dbałości o wnuki nie tylko nie kłóci się z dobrem dziecka, ale pozostaje w zgodności z jego dobrem.

Pomoc prawna świadczona przez adwokata lub radcę prawnego zajmującego się sprawami dotyczącymi uregulowania kontaktów rodzica z dzieckiem może obejmować poradę prawną, sporządzenie wniosku o uregulowanie kontaktów, odpowiedzi na wniosek czy innych pism składanych w toku postępowania, jak również pełną reprezentację strony przed sądem.

radca prawny Anna Krysiak-Schechinger
Kancelaria Radcy Prawnego
Pabianice, ul. Zamkowa 36 lok. 1.3
Łódź, ul. Radwańska 4 lok. 15